Już dawno nie miałam w rękach książki, od której tak bardzo nie mogłam się oderwać. Co za powiew świeżości! Nareszcie czułam, że czytam coś nowego. Naprawdę polecam i nie mogę się doczekać aż sięgnę po drugi tom!

Już dawno nie miałam w rękach książki, od której tak bardzo nie mogłam się oderwać. Co za powiew świeżości! Nareszcie czułam, że czytam coś nowego. Naprawdę polecam i nie mogę się doczekać aż sięgnę po drugi tom!

Ciekawy pomysł, wykonanie gorsze. Do połowy jeszcze miałam nadzieję, od połowy już przyspieszałam lektorkę żeby szybciej skończyć. Bohaterowie nie mają żadnej głębi, mówię o głównych bo ci poboczni w ogóle nie istnieją. Może dlatego, że książka jest napisana z perspektywy Violet, która mówi na zmianę "ja, Xaden, ja, Xaden, oo Liam ale znowu Xaden". Xaden to bohater jakich wiele, wysoki, świetnie zbudowany, ciemne włosy, onyksowe oczy, tatuaże i takie tam bajery. Violet w kółko się rozpływa nad jego wyglądem. W książce są też dosyć komiczno-odpychające sceny seksu. Niby zaczelam słuchać kolejnej części ale to 28 h. Czy na pewno chcę ten czas tak spędzić? Mam wątpliwości.

Ciekawy pomysł, wykonanie gorsze. Do połowy jeszcze miałam nadzieję, od połowy już przyspieszałam lektorkę żeby szybciej skończyć. Bohaterowie nie mają żadnej głębi, mówię o głównych bo ci poboczni w ogóle nie istnieją. Może dlatego, że książka jest napisana z perspektywy Violet, która mówi na zmianę "ja, Xaden, ja, Xaden, oo Liam ale znowu Xaden". Xaden to bohater jakich...

Ciekawa książka. Może nie było szału ale dla osób co kochają smoki to fajna książka. Jak się nie patrzy na spicy sceny to jest git.

Ciekawa książka. Może nie było szału ale dla osób co kochają smoki to fajna książka. Jak się nie patrzy na spicy sceny to jest git.

Przeczytane na raz prawie ze . Zakończenie : kompletny szok. Strasznie wciąga. Fantastyczna ❤️

Przeczytane na raz prawie ze . Zakończenie : kompletny szok. Strasznie wciąga. Fantastyczna ❤️

Świetna ! Ciężko się oderwać. Aż mi smutno że tak szybko ją przeczytałam.

Świetna ! Ciężko się oderwać. Aż mi smutno że tak szybko ją przeczytałam.

nawet nie chce mi się tego komentować. Po prostu nie

nawet nie chce mi się tego komentować. Po prostu nie

Ja się spodziewałam, ale still, to zakończenie?!

Ja się spodziewałam, ale still, to zakończenie?!

Zmęczony codziennymi obowiązkami wiedziałem, że potrzebuję czegoś bardzo lekkiego na weekend majowy. Ostatnio odszedłem od gatunku Fantasy, aczkolwiek w liceum nie mogłem oderwać się od czytania długich sag o mitycznych bohaterach. Czy powrót do gatunku poprzez książkę o której wręcz huczą całe social media był udany? Przekonajmy się.
Czytelnik dosyć szybko poznaje uniwersum wykreowane przez autorkę, w Basgiacie można sprawie orientować się już po 2-3 pierwszych rozdziałach. A okoliczności rozgrywającej się historii mogą spodobać się fanom gatunku Fantasy i nie tylko. Uczelnia smoczych jeźdźców naprawdę wciąga, jak zresztą sama historia - momentami ciężko się oderwać, a chęć przeczytania jeszcze jednego rozdziału, żeby dowiedzieć się, co będzie dalej, jest nieodparta. Kolejnym plusem jest opis pewnej bardzo pięknej rzeczywistości, gdzie jedna z kluczowych postaci wspiera główną bohaterkę udzielając jej rad i będąc przy niej, ale pozwalając radzić sobie samemu - w zdecydowanej kontrze do niezdrowej nadopiekuńczości, którą cechuje się inny bohater.
Zdecydowanym minusem i czymś co cyklicznie utrudnia, zniechęca, a nawet obrzydza czytanie są bardzo częste opisy erotycznych fantazji głównej bohaterki oraz niekiedy nawet długie, 10-stronicowe, rodem z wysublimowanego filmu pornograficznego sceny współżycia głównych bohaterów. Zdarzenia te są wtrącane tak często, że czytanie staje się po prostu niesmaczne - nienawidziłem momentów, kiedy wciągnięty wspaniałym rozwojem akcji i kolejnym plot twistem, mój zachwyt zamieniał się w zażenowanie, gdy historia przechodziła w opis odczuć w swoich miejscach intymnych głównej bohaterki. (Uwaga, jeśli czyta to jakiś rodzić zastanawiający się nad kupnem książki córce, zdecydowanie 18+, niektóre opisy mogą być naprawdę szkodliwe na młodszych osób). Wiele osób w recenzjach poniżej pisało, że nie zżyli się z główną bohaterką i ja również miałem takie odczucie - Violet jest momentami bardzo nieprzyjemna, średnio co 5 stron obraża się na kogoś - myślę, że sympatyczniejsza osobowość sprawdziła by się lepiej. W książce opisane są również rzeczywistości, które w mojej opinii mogą źle ułożyć kompas moralny młodych osób - miłość bazowana na emocjach i motylach w brzuchu (a nie na bardzo konkretnych decyzjach wiązania się z daną osobą na dobre i złe),czy seks z każdym i wszędzie bez żadnych konsekwencji (już wystarczy nam na świecie niechcianych i niekochanych dzieci poczętych w przypadkowych okolicznościach).
Podczas czytania książki zachwycałem się wciągającą historią, jak i wielokrotnie odczuwałem zażenowanie czytając niesmaczne opisy scen erotycznych. Drugie odczucie niestety przeważało, znacznie. Gdzieś w 2/3 książki miałem w głowie ocenę 4, jednak dodatkowe 2 oczka dodaję za zakończenie, które jest po prostu epickie. Aczkolwiek mimo wszystko, jeśli ktoś jest nastawiony na dobrą Fantastykę, to klasyki typu Tolkien, czy Paolini są co najmniej kilka klas wyżej.

Zmęczony codziennymi obowiązkami wiedziałem, że potrzebuję czegoś bardzo lekkiego na weekend majowy. Ostatnio odszedłem od gatunku Fantasy, aczkolwiek w liceum nie mogłem oderwać się od czytania długich sag o mitycznych bohaterach. Czy powrót do gatunku poprzez książkę o której wręcz huczą całe social media był udany? Przekonajmy się.
Czytelnik dosyć szybko poznaje...

Myślę, że ta lektura mogłaby być całkiem udana, niestety z przykrością stwierdzam, że jest co najwyżej średnia.
Po pierwsze, zdecydowałam się na zakup tej książki, ponieważ widziałam wiele pochlebnych opinii i ocen. Każdy wokół zachwycał się smokami i wykreowanym światem fantasy, a ja jako fanka tego gatunku, w końcu uległam.
Nie sądziłam, że aż tak bardzo się rozczaruję. Faktycznie, pierwsza połowa książki płynie całkiem przyjemnie, uniwersum wydaje się niezwykle ekscytująca, poznajemy smoki, mamy rywalizację między bohaterami na miarę Igrzysk Śmierci, ale niestety im dalej, tym akcja bardziej się rozwleka i książka staje się po prostu nudna.
Momentami miałam wrażenie, że rozdziały są urwane lub niedokończone. Czas w książce biegł nieustannie szybko, moim zdaniem nawet za bardzo szybko. Totalnie nie rozumiem rozwoju relacji dwójki głównych bohaterów; nagle od trzymania dystansu, zaczęli się kochać i uwielbiać. Skąd taki wielki przeskok? Dlaczego nie mamy pokazane, jak ich relacja się budowała, tylko od razu upływa kilka miesięcy i bohaterowie są w sobie już zakochani?
Poza tym, dużo osób zwróciło uwagę tutaj na niespójny świat. Muszę się z tym zgodzić, niestety w samej fabule występuje dużo dziur logicznych i naprawdę jest to odczuwalne. Narracja w pierwszej osobie wypadła ok, ale niekiedy panował chaos i trudno było zrozumieć co się dzieje. Poza tym całe uniwersum, jest takie.. po prostu biedne, mało urozmaicone. Potrafię zrozumieć czemu tak dużo czytelników pokochało tę książkę, ale nie potrafię zrozumieć porównania jej do fantasy miarem Tolkiena.. Kiedy to po prostu romans na tle fantasy. Momentami odczuwałam wrażenie, że autorka już sama za bardzo nie wie jak chce dalej pokierować tą historią, gubiąc ważne wątki i skupiając się na czymś niestotnym.
No cóż, zamysł był naprawdę dobry i ciekawy, ale ostateczne wykonanie nie jest dla mnie zbyt przekonujące. To nie jest to fantasy, którego oczekiwałam; tylko pikantny romans z pewnymi, schematycznym bohaterami. Myślę, że to co wyróżniło tę powieść, to właśnie tło, na której została napisana.

Myślę, że ta lektura mogłaby być całkiem udana, niestety z przykrością stwierdzam, że jest co najwyżej średnia.
Po pierwsze, zdecydowałam się na zakup tej książki, ponieważ widziałam wiele pochlebnych opinii i ocen. Każdy wokół zachwycał się smokami i wykreowanym światem fantasy, a ja jako fanka tego gatunku, w końcu uległam.
Nie sądziłam, że aż tak bardzo się rozczaruję....

zaczęłam czytać, ale życie jest zbyt krótkie, aby tracić je na kiepską literaturę

zaczęłam czytać, ale życie jest zbyt krótkie, aby tracić je na kiepską literaturę